Duitse evacués in Vught 1944/1945


Anno 2014

 

Eind oktober 2014 gaan we een paar dagen naar Kalterherberg. We hebben wat afspraken kunnen maken en bezoeken onder meer de archieven van de heemkundeverenigingen van het Monschauer Land en Kalterherberg. Ook dwalen we over het kerkhof, waar het een paar dagen voor allerzielen druk is. Bij de kerk herinnert alleen een gedenksteen aan de overledenen; de graven zijn na dertig jaar volgens de voorschriften geruimd. We ontmoeten daar ook enkele mensen van boven de 70, die hun verhaal hebben. In de plaatselijke Konditorei, waar we het doel van onze reis bekend hebben gemaakt, stuurt de eigenaar regelmatig klanten naar ons tafeltje. Ook de eigenaar van Hotel Hirsch denkt met ons mee. De buren en ook zijn moeder, die juist dan haar 90ste verjaardag viert, maakten een deel van de evacuatie mee. We moeten hem en zijn vrouw wel even uitleggen wat Kamp Vught was.
Er blijken nog opvallend veel 70+-ers in Kalterherberg te wonen. Het leven gaat er al decennia zijn gangetje daar aan de rand van de Eifel, de Hoge Venen en de Ardennen. Het is er mooi en rustig. In de zomer niet al te warm en 's-winters vaak veel sneeuw. De meest opvallende gebeurtenis lijkt de opening van de railbike een tiental jaar geleden. Vanaf het oude station van Kalterherberg kan men met draisines over de Vennbahn - de voormalige spoorlijn - naar Sourbrodt fietsen. En, anders dan in 1944, is dit een retourtje van hooguit een paar uur.